کوچولوی من

سلام فسقلی من.خودمم تو کفش موندم که چرا این همه مدت از مهد کودک رفتنت چیزی نگفتم.تو ماه تموم یعنی مهر و اذر می بردمت مهد کودک مهتاب .سه روز اول یه کوچولو گریه می کردی و دوست نداشتی که بمونی منم می نشستم توراهروی مهد که اگه واقعا نتونی تحمل کنی بیام پیشت. ولی پسر گلم زودی با بچه دوست شدی و می گفتی مامان تنهایی تو راهرو نشین خسته می شی منم میومدم خونه.ولی امان از تنبلی ما دوتا که تا هوا سرد شد و بابایی کلا روز کار شد دیگه مهد رو گذاشتیم کنار تا بعد از عید دوباره بریم.ولی خداییش خیلی فرق کردی حالا دیگه  شعرحفظ می کنی نقاشی می کشی قبلاهر چی می خواستم یادت بدم دل به کار نمی دادی.دیروز هم باز یه جایزه واسه اولین نقاشی کاملا مستقلت گرفتی...